Dag 6: Petra

[Klik op het fototoestel voor foto's]

Vandaag eens uitgeslapen tot 7u30.

Het ontbijt was fantastisch! Er was allerlei keuze tussen verschillende soorten boterkoekjes, pistolets, cornflakes, warme groenten, pannenkoekjes en je ei werd gemaakt zoals je wou. Koffie bracht een ober geregeld aan tafel. Wel leuk, zo'n sjiek hotel!

Om 9u30 vertrokken we vol goede moed opnieuw naar Petra. We hadden een missie, namelijk helemaal klimmen naar het Monastery, het verste punt dat je maar kan geraken.

Het was 2 uur enkele weg wandelen, maar dat verliep vlotjes.  We konden overal voorbij wandelen, want we hadden gisteren de ganse hoofdkloof en een zij aftakking al bezocht.

Het zonnetje scheen, we hadden er zin in!

De klim begon al snel steil omhoog, met onduidelijke trappen waar je makkelijk af kon glijden. Dan liepen er ook nog ezels geregeld tussen, die mensen meedroegen. Die laatsten konden beter wandelen volgens mij want ze moesten de ezels zo stevig vasthouden en wiebelden zo heen en weer dat ze er bijna afvielen.

Na toch wel wat gepuf kwamen we na een uur stijgen boven aan, maar wat was me dat een zicht!

Er was zowieso al veel minder volk dan beneden op de hoofdweg, maar je kon echt ergens zitten en genieten van de omgeving. Dat hebben we dan ook gedaan en namen alles in ons op.

Wat een werk moet dat geweest zijn om alles uit de rotsen te kappen!

Er stond een pijl voor mooiste view en het graf van Aaron, dus we klommen ook daar nog naar boven. Het zicht was werkelijk spectaculair! Je kon goed de berg Hor zien waar bovenaan een wit mausoleum staat. Daar ligt Aaron, de broer van Mozes begraven. Het is enkel te bereiken via een wandeling van 7uur.  Het zo te zien was ook al fijn voor ons.

We aten met zicht op het klooster een banaan en begonnen toen aan de afdaling.

Die ging verbazend goed en viel beter mee dan de klim (meestal is het omgekeerd bij ons).

Eens beneden trakteerden we onszelf op vers geperst limoensap met munt: wat was dat lekker! Hoe heerlijk is het toch dat wij dit allemaal kunnen meemaken. Het was puur genieten!

We besloten dat we nog wel energie over hadden en ipv dezelfde weg terug te nemen, maakten we een omweg van 2 uur. Maar die was het dubbel en dik waard! De uitzichten werden magnifiek, achter iedere bocht school weer een ander panorama en er waren maar heel weinig mensen die hier wandelden ook. We kwamen ook het graf tegen van een romeinse soldaat en graven van de Nabateëers. Zelfs die waren in de vloer uitgehouwen.

Ik zou hier nog veel superlatieven kunnen gebruiken, maar de foto's spreken voor zich.  Voor ons is Petra zeker een wereldwonder waard! 

We wandelden daarna via de hoofdweg weer terug naar de ingang. Het was al na 17 uur (sluitingstijd), dus af en toe lukte het zelfs een foto te nemen van de kloof zonder dat er iemand op staat :)
In het hotel aangekomen hebben we even gerust en daarna zijn we een lekkere pasta gaan eten met een Bedouins voorgerecht (komkommer in yoghurtsaus). 

Na 18,31 km in de benen deed een douche wel deugd. We keken nog wat naar Netflix en toen was de pijp uit.

Morgen rijden we naar Amman en bezoeken we als laatste van deze reis de stad.